ધ્યેય વોર્ડરોબનું બારણું ખોલવા જતો હતો ત્યાં જ ડોરબેલ વાગ્યો

‘રાઇટ એન્ગલ’  નવલકથા પ્રકરણ – ૨૪

• કામિની સંઘવી

કેસ પાછો ખેંચવાનું કહી કશિશ રડી પડી. રાહુલે ધ્યેયને કોર્ટરૃમમાં બનેલી ઘટનાથી વાકેફ કર્યાે. આથી ગુસ્સે ભરાયેલા ધ્યેયે ફોન કરી ઉદયને હદમાં રહેવાની ચીમકી આપી. હવે આ કેસ તે પોતે લડશે તેવું જણાવી દીધું. આ લડતમાં હવે ધ્યેય તેની સાથે છે તે જાણી કશિશે હિંમત ન હારવાનો મનોમન નિર્ધાર કર્યાે. ધ્યેયે કેસને લગતી વિગતોની પૃચ્છા કરી. મેડિકલમાં ઍડ્મિશન મળ્યાની તેને કેવી રીતે જાણ થઈ તેની કશિશ પાસે માહિતી માગી. કશિશે પણ કશું જ છુપાવ્યા વિના બધી વિગતો ધ્યેયને જણાવી દીધી. ઉદયની દીકરી નવ્યા પાસેથી કશિશને જાણવા મળ્યું હતું કે મેડિકલમાં તેને ઍડ્મિશન મળી શકે તેમ હતું. આથી કશિશને શંકા ગઈ હતી. પિતા મહેન્દ્રભાઈની પૂછપરછમાં આખી વાત ખુલ્લી પડી ગઈ હતી અને તપાસ કરતાં ઍડ્મિશનનો લેટર પણ મળ્યો હતો. આથી ધ્યેયે ઍડ્મિશન લેટર માગ્યો તો કશિશે તે લેટર વાંચીને મમ્મીના જ્વેલરી બોક્સમાં પાછો મુકી દીધો હોવાનું જણાવ્યું. ધ્યેય માટે આ સૌથી મોટો પુરાવો હતો. ધ્યેયે તે લેટર મેળવવાનું નક્કી કર્યું. તેણે કશિશ પાસેથી તેના પિતા ઘરે ક્યારે એકલા હોય છે તેની અને જ્વેલરી બોક્સ ક્યાં મૂકેલું હોય છે તેે જાણી લીધું. બીજી તરફ ધ્યેયે એડિટરને ફોન કરી કશિશના કેસની પોઝિટિવ વિગતો ન્યૂઝ ચેનલમાં આવે તેની અને અખબારમાં એક સમાચાર છાપવાની ગોઠવણ કરી લીધી. બીજા દિવસના અખબારમાં કશિશના ચારિત્ર્ય પર સવાલ ઉઠાવવા બદલ વકીલને કોર્ટે ઠપકો આપ્યાની હેડલાઇન વાંચી કૌશલને ઉદય પર ગુસ્સો આવ્યો, સાથે પોતે પણ કશિશને ઘરમાંથી કાઢી મુકી હતી તેે બદલ તેને ખૂબ પસ્તાવો થયો. તેણે કશિશને સપોર્ટ કરવાનો નિર્ણય કર્યાે. બીજી બાજુ ધ્યેય ઍડ્મિશનનો લેટર મેળવવા બપોરે એક માણસ પાસે ઉદયના ઘરનો દરવાજો ખોલાવી ઘરની અંદર પહોંચ્યો. અંદર રૃમનો દરવાજો ખુલ્લો હતો અને મહેન્દ્રભાઈ સૂતા હતા. ધ્યેય વોર્ડરોબનું બારણું ખોલવા જતો હતો ત્યાં ઘરનો ડોરબેલ વાગ્યો અને સાથે તેનો ફોન પણ વાઇબ્રેટ થવા  લાગ્યો.

હવે આગળ વાંચો…

‘કોણ હશે?’

ડોરબેલ સાંભળીને પહેલો સવાલ ધ્યેયને આ થયો અને બીજો સવાલ એ થયો કે મહેન્દ્રભાઈ ઊઠે તે પહેલાં ક્યાં સંતાવું? મહેન્દ્રભાઈ સૂતા હતા, કદાચ ગાઢ ઊંઘમાં હતા. એમણે ડોરબેલ સાંભળી ન હતી, પણ બીજી ડોરબેલ વાગે અને મહેન્દ્રભાઈ ઊઠે તે પહેલાં કશે સંતાઈ જવાનું હતું. ધ્યેય હળવા પગલે ઝડપથી કિચન તરફ ગયો અને એના બારણા પાછળ ઊભો રહ્યો.

પહેલું કામ એણે ફોનનું વાઇબ્રેશન બંધ કરીને ઍરોપ્લેન મોડ પર મૂકવાનું કર્યું. જેથી ફોનના વાઇબ્રેશનનો વધુ અવાજ ન થાય. ત્યાં કોઈનાં પગલાંનો અવાજ આવ્યો. ધ્યેયે અનુમાન કર્યું કે મહેન્દ્રભાઈ ઊઠી ગયા છે. બારણું ખોલવાનો અને પછી કુરિયરવાળાનો અવાજ આવ્યો એટલે ધ્યેયને મનોમન હાશ થઈ કે ઘરની કોઈ વ્યક્તિ નથી આવી. નહીં તો એની મુશ્કેલી વધી જાત. મહેન્દ્રભાઈએ કુરિયર લઈને દરવાજો બંધ કર્યો અને પોતાના રૃમમાં જતા રહ્યા, તે બારણાની પાછળથી ધ્યેયે જોયું. થોડીવાર ચુપચાપ તે ઊભો રહ્યો. હવે મહેન્દ્રભાઈ ફરી સૂઈ જાય ત્યાં સુધી રાહ જોયા સિવાય કોઈ છૂટકો ન હતો.

આ ઘરમાં એ અનેકવાર આવ્યો હતો, પણ આજે આમ ચોરીછૂપીથી પહેલીવાર આવ્યો છે, એ એને કઠ્યું હતું, પણ એરિથિંગ ઇઝ ફેર ઇન લવ એન્ડ વૉર તેમ એ માનતો હતો. ઉદયે જીતવા માટે રસ્તો પસંદ કર્યો હતો એટલે હવે એને એની જ ભાષામાં સમજાવવું પડે. દશેક મિનિટ એ ઊભો રહ્યો પછી એ હળવેથી મહેન્દ્રભાઈના રૃમ તરફ આવ્યો. એણે ડોકિયું કરીને જોયું તો મહેન્દ્રભાઈની પીઠ એના તરફ હતી એટલે ખ્યાલ નહોતો આવી શકતો કે એ જાગે છે કે સૂઈ ગયા છે.

ધ્યેય બિલ્લીપગલે એમની તરફ આગળ વધ્યો ત્યાં એમના નસકોરાનો અવાજ આવ્યો અને ધ્યેયે નિરાંતનો શ્વાસ લીધો. ધીમેથી એ ફરી વૉર્ડરોબ પાસે આવ્યો. જરા પણ અવાજ ન થાય તેવી તકેદારી રાખીને વૉર્ડરોબ ખોલ્યો. કશિશે કહ્યું હતું તે મુજબ છેલ્લા ખાનામાંથી જ્વેલરી બોક્સ લઈને એ ફરી પાછો કિચનમાં આવી ગયો. જૂના સમયના લોખંડના જ્વેલરી બોક્સને ખોલવાથી  અવાજ થાય તો મહેન્દ્રભાઈ જાગી જવાની શક્યતા વધી જાય. હવે પરિણામ નજીક હતું ત્યારે એ કોઈ જોખમ ઉઠાવવા ઇચ્છતો ન હતો. કિચનમાં આવીને અવાજ ન થાય તેની તકેદારી રાખીને જ્લેવરી બોક્સ ખોલ્યું. દરેક ખાના જોઈ લીધા, પણ કોઈ કાગળ ન દેખાયો. એટલે ધ્યેય મૂંઝાયો. એણે ફરી જ્વેલરી બોક્સ આખેઆખું ચેક કરી લીધું, પણ કશિશને કૉલેજમાંથી આવેલો ઍડ્મિશન લેટર તેમાં ન હતો. આટલું જોખમ ઉઠાવ્યા પછી સૌથી મોટો પુરાવો ગાયબ હતો. ધ્યેયે ફરી એકવાર ચેક કર્યું, પણ કોઈ કાગળ તેમાંથી મળ્યો નહીં એટલે છેવટે હારીને એ જ્વેલરી બોક્સ ફરી વૉર્ડરોબમાં મૂકી આવ્યો. જે ચુપકીદીથી એ ઘરમાં આવ્યો હતો એટલી જ ચુપકીદીથી એ બહાર નીકળી ગયો.

‘શીટ…આટલું જોખમ ઉઠાવ્યા પછી પુરાવો તો હાથ લાગ્યો જ નહીં.’ ધ્યેયે ગાડીમાં બેસીને સ્ટિયરિંગ પર હાથ પછાડ્યો. હવે બીજું કશું વિચારવું પડશે. બાકી જો આ ઍડ્મિશન લેટર મળી ગયો હોત તો ઓપન એન્ડ શટ કેસ બની જાત. પેલો માણસ એનો વિશ્વાસુ માણસ હતો છતાં એણે એના નિયત સ્થળે ઉતારતા પહેલાં સૂચના આપી દીધી કે આજે જે બંનેએ પરાક્રમ કર્યું છે તે વિશે એક અક્ષર પણ બોલવો નહીં. નહીં તો જેલભેગા થવાનો વારો આવશે. પેલો માણસ એટલું તો સમજતો હતો કે પોતે દરવાજાનું તાળું ખોલ્યું હતું એટલે સૌથી પહેલો વાંક એનો જ આવે. એણે ઉતરતા સમયે ધ્યેયને બાંહેધરી આપી કે એ કોઈને કશું કહેશે નહીં. પેલા માણસને ઉતારીને ધ્યેયે પછી કશિશને ફોન કર્યો અને જે બન્યું તે જણાવ્યું,

‘વાઉ..મને ખબર ન હતી કે વકીલ શેરલોક હોમ્સ જેવા કામ પણ કરે છે.’ કશિશે મજાક કરી.

‘યાર, જવા દે ને…આટલું રિસ્ક લીધા પછી તંબુરો જ હાથ આવ્યો. મને લાગે છે કે મહેન્દ્ર અંકલે ઉદયને કહી દીધું હશે કે ઍડ્મિશન લેટર ક્યાં છે. એટલે એણે ડિસ્ટ્રોય કરી દીધો હશે. કશો વાંધો નહીં…આપણે આ જ વાત કોર્ટમાં અલગ રીતે રજૂ કરીશું. એટલે આપણને ફાયદો થાય.’ નાનકડી નિષ્ફળતાથી હારીને બેસી જવાનું ધ્યેય શીખ્યો જ નથી.

‘એની વૅ હું રાતે મળું.’ ધ્યેયે પોતાના માટે કેટલું મોટું જોખમ ઉઠાવ્યું. પકડાય ગયો હોત તો ઉદયભાઈ એના પર કેસ ઠોકી દેવાનો મોકો ચૂકે તેમ ન હતા. વળી વકીલ તરીકેની એની પ્રેક્ટિસ પર અસર થાત.

‘થેન્ક્સ ધી! તે મારા માટે બહુ જોખમ ઉઠાવ્યું.’ કશિશને ગિલ્ટ થતી હતી.

‘ઓયે તારા માટે જોખમ નથી લીધું, કેસ જીતવા માટે લીધું છે સમજી! ધ્યેય સૂચક કદી હારવાનું શીખ્યો નથી.’ ધ્યેયના અવાજમાં ખુમારી છલકાતી હતી.

‘સાંભળ, એક ટી.વી. ચેનલ મારું ઇન્ટરવ્યૂ કરવા માગે છે…હું આપું?’ કશિશના સવાલથી ધ્યેયના ચહેરા પર સ્માઇલ આવ્યું, પેલા ન્યૂઝપેપરના એડિટરે ચક્રો ગતિમાન કરી દીધા લાગે છે.

‘હા..હા…કર તમતમારે…જેટલા આવે તેટલા બધાને ઇન્ટરવ્યૂ આપ, પણ ધ્યાન રાખજે મેં પહેલાં કહ્યું હતું તેમ તારે તારી વાત કહેવાની, પણ કેસ વિશે કે કોર્ટ વિશે કોઈ ટીકા ટિપ્પણ નહીં કરવાનું.’

‘ઓ.કે. બોસ.’ કશિશનો જવાબ સાંભળીને ધ્યેય બોલ્યો,

‘મિસ્ટર ઉદય શાહ…અબ દેખો આગે આગે હોતા હૈ ક્યા!’

દસેક દિવસમાં ગુજરાતની બધી લોકલ ચેનલ પર કશિશના આ નવતર કેસ વિશે સમાચાર આવી ગયા. કોઈ ચેનલવાળાએ કશિશનો નાનકડો ઇન્ટરવ્યૂ પણ પ્રસારિત કર્યો અને આખા રાજ્યમાં આ કોર્ટ કેસની ચર્ચા ચાલુ થઈ ગઈ. ‘ઓહ માય ગોડ’ ફિલ્મમાં જેમ પરેશ રાવલે ધરતીકંપ આવતા ભગવાન સામે કેસ કર્યો હતો તે પછી આ એક નવતર કેસ સમાજ સામે આવ્યો. જેની વિગત સાંભળીને જ સામાન્ય માણસનું  આશ્ચર્યથી મોઢું ખૂલું રહી જતું. ભાઈ અને બાપ પર એટલે કેસ કરી શકાય કે એણે તમને જાણીજોઈને એમની દીકરીને ડૉક્ટર બનતી અટકાવી?

ઘણી ચેનલમાં પેનલ ડિસ્ક્શન થયું. ઘણા નામાંકિત વકીલોએ ટીકા પણ કરી કે અદાલતમાં લાખોની સંખ્યામાં કેસ પેન્ડિંગ હોય છે ત્યારે જે કેસ બનતો જ નથી તેવા કેસના કારણે અદાલતનો સમય બરબાદ કરવામાં આવી રહ્યો છે. ઘણા વકીલે આ કેસને બિરાદાવ્યો પણ હતો. સમાજમાં સ્ત્રીઓ પ્રત્યે જે અન્યાય થાય છે તેમાં આવા કેસ સમાજને નવી રાહ ચીંધનારા બની રહેશે.

કેસની વિગત જેમ-જેમ પબ્લિકમાં આવવા લાગી લોકોની લાગણીઓનું ઘોડાપૂર કશિશની તરફેણમાં વહેવા લાગ્યું. ખાસ કરીને મિડલએઇજ મહિલાઓ જેમને કરિયર બનાવવાનો ચાન્સ જ આપવામાં નહોતો આવ્યો, હજુ તો તેઓએ કૉલેજનું શિક્ષણ પૂરું પણ કર્યું ન હોય ત્યારે તેમના લગ્ન કરી નાંખવામાં આવ્યાં હતાં, આવી મહિલાઓ દિલના અરમાન પુરા કરી શકી ન હતી તેઓની સહાનુભૂતિએ કશિશને ફેમસ કરવામાં મોટો ભાગ ભજવ્યો.

બીજી બાજુ કૉલેજમાં ભણતી અનેક છોકરીઓને આ કેસ દ્વારા જાણકારી મળી કે તેઓ તેમનાં સપનાં પૂરા કરવા માટે કોર્ટનો સહારો લઈ શકે છે. અનેક દીકરીઓએ માતા-પિતા સામે બગાવત કરી કે અમને પણ દીકરાની જેમ કરિયર બનાવવાનો ચાન્સ આપવામાં આવે. કૉલેજ-સ્કૂલમાં આ વિષય પર ડિબેટ ગોઠવાય અને તેથી આગની જેમ લોકલાગણી કશિશની તરફેણમાં પ્રસરી ગઈ. કશિશને આ બધી માહિતી ટી.વી. ચેનલ પર જોઈ સાંભળીને સંતોષ થતો. પોતે સમાજ માટે ઉપયોગી થઈ શકી. ભલે ડૉક્ટર થઈને સમાજની સેવા ન કરી શકી, પણ આટલા લોકોને પોતાના કેસ પરથી પ્રેરણા મળી તે ઘણી મોટી વાત છે.

આ બધું જોઈને મહેન્દ્રભાઈ હરખાઈ રહ્યા હતા કે એમની દીકરી સેલિબ્રિટી બની ગઈ. બીજી બાજુ એમના હૃદયમાં શૂળની જેમ એક ભૂલ ભોંકાયા કરતી હતી. બસ એ ભૂલ સુધારવી કે નહીં તેનું મનોમંથન સતત એમના મનમાં ચાલતું હતું. એક બે ટી.વી. ચેનલવાળાએ એમનો સંપર્ક કરીને એમનો મત જાણવા પ્રયત્ન કર્યો, પણ ઉદયે એમને ભગાડી મુક્યા હતા. સૌથી વધુ નાલેશી ઉદયની થઈ રહી હતી. એક તેજસ્વી છોકરીનું ભવિષ્ય માત્ર એ છોકરી હોવાના કારણે એણે રોળી નાંખ્યું તે માટે કોઈ એને માફ કરવા તૈયાર ન હતું. આ બધંુ જોઈને સૌથી વધુ કફોડી હાલત નીતિન લાકડાવાલાની થઈ હતી. એમણે અનેક કાયદાના ચોપડા ઊથલાવી નાંખ્યા હતા, પણ આ કેસને કેમ જીતી શકાય તેના કાઈ ઉકેલ મળતા ન હતા. વળી એમને પણ ટી.વી. પર વિલન તરીકે ચીતરવામાં આવ્યા હતા, કારણ કે એમણે કશિશના ચરિત્ર પર પાયાવિહોણા આક્ષેપ કર્યા હતા.

આ બાજુ કશિશના સાસરાપક્ષમાં પણ આ વિશે ચર્ચા થતી હતી. કૌશલ અને અતુલ નાણાવટીએ એક વાત ખાસ નોંધી હતી કે કશિશે જેટલા ઇન્ટરવ્યૂ આપ્યા તેમાં એક પણ ઘસાતો શબ્દ પોતાનાં સાસરિયાં વિશે બોલી ન હતી. અતુલ નાણાવટીને અફસોસ થતો હતો કે આવી હીરા જેવી વહુને ઘર છોડાવવા માટે પોતે કૌશલને મજબૂર કર્યો. કૌશલનો

પસ્તાવો જોઈને અતુલભાઈને બહુ જ દુઃખ થતું હતું. દીકરાનો હર્યોભર્યો સંસાર ઉજાડવામાં પોતે નિમિત્ત બન્યા એ અફસોસ એમને જિંદગીભર સતાવશે. જોકે એમને ઊંડે ઊંડે આશા હતી કે કશિશ કેસ પતે

પછી ચોક્કસ ઘરે પાછી આવશે. એમણે એક બે વાર એ વિશે કૌશલ સાથે પણ વાત કરી હતી, પણ કૌશલે એમને સંભળાવ્યું હતું,

‘ડેડ, ક્યાં મોઢે હું એને ઘરે પાછા આવવાનું કહું? શું એમ કહું કે તું કેસ કરીને સેલિબ્રિટી બની ગઈ એટલે પાછી ઘરે આવી જા તારો હું સ્વીકાર કરું છું? તો મારા જેવો સ્વાર્થી માણસ બીજો કોઈ ન કહેવાય..કશિશને સૌથી વધુ મારા સપોર્ટની જરૃર હતી ત્યારે જ મેં એને ઘર છોડવા મજબૂર કરી. એટલે હવે કશિશને હું મનાવીને પાછી લઈ આવીશ તે વાત ભૂલી જાવ. એ આવશે તો

પોતાની મરજીથી બાકી હવે એને હું ઘરે આવી જા એવું કહી શકવાની હેસિયત ખોઈ બેઠો છું.’ કોશલનો જવાબ સાંભળીને અતુલભાઈ પછી કશું બોલી શક્યા નહીં. અવિચારી અને આવેશમાં પગલું ભરવાથી પસ્તાવાનો વારો આવે તે વાત હવે અતુલભાઈને સમજાઈ.

ધ્યેયનાં બે કામ પત્યાં હતાં, પણ હજુ એક મહત્ત્વનું કામ બાકી હતું. જોકે આ કામ કરવા માટે એણે ચક્રો ગતિમાન કર્યા હતા. અને એના પ્લાન મુજબ જ કેસની ચર્ચા રાજ્યમાં ચારેકોર થઈ રહી હતી. હવે જ

પેલું બાકી કામ પતાવવાનો સમય થયો છે. તે ધ્યેય સમજતો હતો એણે એક દિવસ કૌશલને ફોન લગાવીને મળવું છે તેમ કહ્યું. ધ્યેયને શું કામ મળવું હશે તેનું કૌશલને અચરજ થયું પણ એણે મળવાની સહમતી આપી.

એક જાણીતી ક્લબમાં બંને મળ્યા. પ્રાથમિક હાય હલ્લો પછી બંનેને વાત કરવામાં તકલીફ થઈ રહી હતી, કારણ કે બંને વચ્ચે સંબંધ કશિશને કારણ જ હતો અને અત્યારે કશિશ જ ગેરહાજર હતી. ધ્યેય કદી કૌશલનો મિત્ર ન હતો. એની પત્નીનો મિત્ર હતો. એટલે બંને પક્ષે એકસરખો જ સંકોચ હતો. કૌશલ એ જાણવા ઉત્સુક હતો કે ધ્યેય કેમ મળવા આવ્યો છે અને ધ્યેય વાતની શરૃઆત ક્યાંથી કરવી તે અવઢવમાં હતો.

‘કશિશ કેમ છે?’ કૌશલે પૂછ્યું એટલે ધ્યેયનો રસ્તો આસાન થઈ ગયો,

‘સેટ થઈ ગઈ રહી છે.. એની કૉફી શોપ સારી ચાલે છે, પણ બહુ સમય નથી આપી શકતી…યુ નો કેસ ચાલે છે ને…બસ હવે કેસ પતે પછી એ સમય આપી શકશે.’

‘મીડિયામાં જે રીતે એના કેસની ચર્ચા થાય છે તે પરથી તો લાગે છે કે એ કેસ જીતી જશે.’ કૌશલે પોઝિટિવ વ્યૂ આપ્યો એટલે ધ્યેયે પોતાના પાસા ફેંક્યા, ‘એ કેસ જીતી જાય એના માટે જરૃર પડે તો તું જુબાની આપે?

‘હા…ચોક્કસ…કશિશ માટે હું કંઈ પણ કરી શકું.’ કૌશલની આંખમાં, બોલમાં કશિશ પ્રત્યે ભારોભાર લાગણી છલકતી હતી તે ધ્યેય જોઈ રહ્યો. પોતે કશિશના પ્રેમમાં પડી ગયો છે, કશિશ પણ એને ચાહે છે ભલે બંનેએ ઇકરાર નથી કર્યો. કૌશલ સાથે  અત્યારે વાત કરતાં ધ્યેયને ગિલ્ટ ફીલ થઈ. પણ બીજી જ મિનિટે એ એકદમ પ્રોફેશનલ વકીલ બની ગયો. આમ લાગણીવેડાથી કેસ ન જીતી શકાય, એનામાં બેઠેલો કાબેલ વકીલ તરત સપાટી પર આવી ગયો,

‘થેન્ક્સ કૌશલ…મને આશા હતી જ કે તું મદદ કરવાની ના નહીં પાડે…થેન્ક્સ અ લોટ!’

‘યાર આભાર તો મારે તારો માનવો જોઈએ….અમે બધાંએ કશિશનો સાથ છોડી દીધો, પણ તે તારી મિત્રતા નિભાવી. ખોટું નહીં કહું…મને કાયમ તારી અને કશિશની ફ્રેન્ડશિપથી ઇર્ષા થતી હતી, પણ આજે મને ગર્વ થાય છે કે કશિશને તારા જેવો મિત્ર છે!’ કૌશલના અવાજમાં સચ્ચાઈનો રણકો હતો. ધ્યેયને એના પ્રત્યે સહાનુભૂતિ થઈ…………………………..

વધુ વાંચવા અભિયાન સબસ્ક્રાઇબ કરો

—————–